W 2015 roku, 26-letnia wówczas córka Państwa B. uczestniczyła w wypadku komunikacyjnym, w wyniku którego doznała urazu mózgu z niedowładem połowiczym. U poszkodowanej zdiagnozowano encefalopatię pourazową oraz zespół depresyjny. Córka Państwa B. z powodu zaburzeń psychicznych oraz z uwagi na brak kontaktu słownego i logicznego z otoczeniem została przez Sąd całkowicie ubezwłasnowolniona.
Wypadek oraz jego następstwa był dla naszych Klientów ogromną tragedią, która zupełnie zmieniła ich dotychczasowe życie. Wypadek dziecka, zagrożenie życia i zdrowia to dla rodziców zawsze jest przeżycie traumatyczne, powodujące duży stres. Sytuacja życiowa w jakiej nagle znaleźli się powodowie spowodowała, iż musieli oni zrezygnować z realizacji własnych planów, całkowicie poświęcając się opiece nad córką. Niepełnosprawność dziecka zaburza funkcjonowanie rodziny – wymaga wielu wyrzeczeń i samozaparcia, reorganizacji rozkładu zajęć, zmiany w wyznaczanych celach, ograniczenia relacji interpersonalnych, towarzyskich.
Państwo B. nie mogą już liczyć na choćby jeden dzień bez bólu i łez. Codzienne funkcjonowanie z osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, to zadanie trudne i wyczerpujące, wymagające ogromnej siły fizycznej i odporności psychicznej. Rodzice utracili prawo do utrzymania więzi emocjonalnej z córką.
W styczniu 2018 roku w imieniu Klientów, wysłano do towarzystwa ubezpieczeniowego zgłoszenie żądania wypłaty zadośćuczynienia z tytułu naruszenia dobra osobistego rodziców, jakim jest prawo do cieszenia się niezakłóconym życiem rodzinnym. Otrzymaliśmy decyzję odmowną, stąd też sprawa o zapłatę świadczenia została skierowana na drogę postępowania sądowego. W grudniu 2018 roku, Sąd zasądził na rzecz naszych Klientów łączną kwotę w wysokości 220.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną w wyniku wypadku krzywdę w postaci naruszenia dobra osobistego, jakim jest prawo do cieszenia się niezakłóconym życiem rodzinnym.
Przyznana kwota 220.000,00 zł ma na celu kompensatę nie tyle doznanego przez rodziców bólu, związanego ze stanem córki, co przedwczesnego zerwania więzi rodzinnej między nimi, gdyż więź między rodzicem, a dzieckiem jest wartością niematerialną, która stanowi dobro osobiste podlegające ochronie.